En toen begaf de laptop het en kon ik geen stukjes meer schrijven vanuit Spanje.
Inmiddels ben ik thuis, heb ik gisteren bijna de hele groenteafdeling van de Jumbo in mijn fietstassen gepropt en werd ik vanmorgen vroeg met een heel blij gevoel wakker. Ik ben nou eenmaal een huismus. Een huismus met een drang naar avontuur, dat wel.
We hebben nog genoeg beleefd!
Cómpeta, een prachtig wit dorpje in de bergen, was de volgende bestemming. Wel een beetje een Engelse enclave, merkten we. We hadden een airbnb waar de eigenaresse in de wintermaanden zelf woonde. Goed te merken aan de zorg en liefde die aan de kamers besteed was. Dat woont gewoon prettiger.
De buurpoes kwam regelmatig binnen om kopjes te geven en zich te laten aaien. 🙂
Ook had dit huis allerlei terrassen, een jacuzzi en een buitendouche met warm water. Heel bijzonder om te douchen onder de sterrenhemel!
Ons oude overbuurvrouwtje had het helaas niet zo op de jacuzzi en de buitendouche. En eigenlijk ook niet zo op toeristen. Of expats. Of op het leven in het algemeen. Ze jammerde aan een stuk door in rap Spaans tegen ons aan. Martijn heeft met zijn engelengeduld een half uur aandachtig staan luisteren of hij er wijs uit kon. Ik was vooral bezorgd dat ze lekkage had, of dat we op een andere manier schade veroorzaakten en appte de eigenaresse, die de zaak meteen ophelderde.
Het huisje was hoog en smal, met allemaal trappetjes. Ik slipte vanaf de tredes naar de keuken en belandde met mijn rug op de betegelde rand. Auw! Gelukkig kwam ik er met een schaafwond en drie dagen flinke spierpijn in rug en nek vanaf. Ik denk dat het blijven bewegen (de volgende dag maakten we alweer een lange bergtocht met rugzak op) het herstel bevorderd heeft. En niet te vergeten de jacuzzi! Een weldaad voor de rug en vermoeide voeten.
Lopen, lopen, lopen. In Cómpeta deden we een leuke route langs alle mozaïeken van het dorp.
En in de bergen rondom het dorp maakten we ook de nodige kilometers. Soms miste er een loopbrug die wel in de route beschreven stond. Schoenen uit en gaan!
Mijn voeten kregen het wel te verduren: een zwarte nagel wegens te krappe wandelschoen en op de andere voet een muggenbeet. Grr…
De grotten van Nerja zijn enorm! Erg mooi, alleen de manier waarop je verplicht in een kudde van een man of dertig door de grotten gedirigeerd wordt, deed echt afbreuk aan het bezoek.
Op naar Sevilla!
Op 12 oktober, Dia de la Hispanidad, werd ik ‘s morgen heel vroeg wakker door gezang. Vanaf ons balkon ontwaarde ik een kleine processie met dragers van een heiligenbeeld en allemaal kaarsen. Speciaal moment, waarvan geen foto’s.
Wel genoeg foto’s van de must-sees Metropol Parasol, Plaza España en de Real Alcázar (waarbij ik onwillekeurig van Real in mijn hoofd steeds ‘echte’ maak in plaats van ‘koninklijk’).
Bovenop Metropol Parasol
Plaza España. Het lijkt bewolkt en dat was het ook, alleen wel bij 34 graden.
Real Alcázar doet niet onder voor het Alhambra. Wat de meeste indruk op mij maakt, is dat er geen ongedecoreerd stukje vloer, wand of plafond te vinden is. En alle tegeltjes en patronen zijn weer anders.
In Córdoba bezochten we nog de Mezquita, dat mij enorm verraste. Zo’n bijzonder gebouw! Prachtig!
