Echt mijn weekend

Best fris, zo ‘s morgens om 8.30 uur op het bankje voor de caravan in Ouddorp.

Maar ingepakt als een eskimo met een dampende mok thee gaat het best. Als de zon eenmaal over de heg piept, warmt het vlug op.

Missie: een deel van het schuurtje in de beits zetten.

Honderd punten voor de fotograaf die mijn korte pootjes hier tot lange stelten getransformeerd heeft! Jammer van die aanstellerige hoofdtooi. Maar als je na slechts één keer rollen de witte spetters uit je haar staat te poetsen met terpentine, snap je hier meteen de noodzaak van.

Verder luieren wij lekker in de tuin en laten we ons toezingen door alle vogels. Roodborstjes hebben twee tunes ontdekken we. Ze kunnen heel mooi melodieus zingen, maar ze hebben ook een soort repeterend getik: dat is het Neurootborstje (mooi nieuw character voor een ASN commercial).

Martijn bemoeit zich met de barbecue en ik pluk verse kruiden uit de tuin voor door de boter en de salade. Wat een leven.

Zaterdag wandelen we bij Rockanje door bos en duinen (schoenen AAN) over strand en door de branding (schoenen UIT).

De zoomfunctie van Martijns camera tovert een batterij zeehondjes tevoorschijn die met het blote oog wat stippen op de zandbank in de verte zijn. Wat leuk!! En wat veel!

Die man in het water verderop, heeft hij ook wat in het vizier? Ik tuur steeds in zijn richting maar we hebben fel tegenlicht. Pas als we vlakbij de man zijn, zie ik opeens een piemel bungelen. O help, hij is in zijn blootje! En ik maar staren…

“Het is echt jouw weekend, he,” grijnst Martijn.