“Wat ben je kwijt?” vroeg ik, omdat Martijns hoofd boekdelen sprak. “De autosleutel. Ik snap er niks van… ik ben alleen heel even wat gaan weggooien.”

Na de vloerinspectie waagde ik me ook maar eens naar de prullenbak. Ik kon de zak er gewoon uittrekken, dat leek me effectiever dan blind in die bak graaien (al had ik er toen ook al tot aan de oksel in gezeten). Gelukkig was de zak vrij leeg. Een paar snotzakdoeken, enkele schroefjes en wat papiertjes. Geen autosleutel.
Uiteindelijk vond Martijn de sleutel in het dashboardkastje, hoera! Dit had mij zeker ook overkomen, hahaha, soms doe je dingen op de automatische piloot. Handen ontsmetten en gaan!
Zaterdag wilden we wat bomen gaan planten. Niet zelf, maar we schreven ons in voor ‘De langste boswandeling van Nederland’ voor een wandeling van 15 kilometer. Dat zou 2×3=6 nieuwe bomen opleveren.



Zondag sporten, calorieën direct weer aanvullen met de fameuze cheesecake van Kanis &Meiland en met het pontje naar Noord. De Hangar was dicht, maar we vonden toch een lekker terras aan het water.


Verder vermaak ik me enorm op het balkon met het wel en wee van de buren. Het schip van Peter en Liesbeth ligt hier aan de kade en de auto wordt aan dek gehesen. Nog vermakelijker is het boedelbakfeuilleton. Er wordt geoefend (en gefaald) met achteruit inparkeren en de bak wordt in twee dagetappes ingeladen en minutieus afgedekt met zeil en cover.

Ondertussen lees ik ook nog een heerlijk boek van Renate Dorrestein. Wat een verrassing! Ik dacht zeker te weten dat ik haar hele oeuvre al kende, maar dit boek is mij echt nieuw.

wat een journaal, krijg er spontaan een lachbui van!