Vannacht droom ik dat ik in een caravan wakker word en me realiseer dat ik vergeten ben de kat eten te geven. Hij ligt al voor apegapen opgekruld in de plafonnière. Het ziet er niet best uit en ik voel me vreselijk.
Ik schrik wakker en wéét dat ik droomde, maar één ding klopt als een bus: ik heb gisteren zeker weten geen kat gevoerd!! WAT ERG!!! Ik moet direct uit bed!
Wacht.
Ik heb geen kat.
(Dit ongetwijfeld naar aanleiding van de vraag van de buren of ik hun katten zou willen voeren als zij later deze zomer een weekendje weg zijn. Natuurlijk wil ik dat, graag! Blijkbaar heb ik een diepe, totaal ongegronde angst dat ik dat dan vergeet.)
ha,ha, ouder worden is geen lolletje! Misschien een post-it ergens opplakken, dan breekt het angstzweet ‘s nachts niet meer uit!
heb hierop gereageerd, maar komt niet door.