Vennenbos

Op vakantie was vroeger nooit echt een doorslaand succes. Wat mijn ouders ook verzonnen om ons een plezier te doen, echt enthousiast waren mijn zus en ik nooit te krijgen. We wilden gewoon het liefst weer naar huis. Nu schaam ik me diep voor die ondankbaarheid, maar blijkbaar moesten we het genieten van een vakantie toen nog leren.
Uitzondering op de regel is het Vennenbos. Aan het Vennenbos, toen nog van Center Parcs, nu van Landal, heb ik alleen maar goede herinneringen. Toegegeven, veel concrete herinneringen heb ik er niet meer aan, daarvoor is het te lang geleden, maar een warme glimlach borrelt toch meteen naar boven. Het stikte er van de eekhoorntjes, dat weet ik nog wel. En het rook er lekker naar bos. Als stadskind was dat natuurlijk al een belevenis op zich.
Nu is mijn zus met haar gezin een midweek naar het Vennenbos. Ik hoop dat mijn neefje het er net zo fijn heeft als wij het er vroeger hadden. En dat hij de eekhoorntjes de groeten doet.