Als je geen held in de auto bent, dan is het niet je droom om 1. naar Ikea te rijden, 2. daar ter plekke te moeten uitdokteren waar het pick-up point precies is, 3. ook nog met een code onder een slagboom door te gaan en 4. met een lading spullen in de achterbak weer naar huis te rijden. Maar: niet durven staat nog steeds los van niet doen, dus maar gewoon gaan.
Achteraf valt alles altijd mee, met als bonus dat ik me dan erg stoer voel.
Alles naar boven sjouwen en zelf in elkaar zetten lukt ook. Alleen ik weet niet wat nou precies de bedoeling is met al die extra materialen bij de scharnieren. Is dat om ze af te stellen? En als ze nou gewoon al goed zitten? Of kan dat niet?
Ik stuit wel op een kleine ‘misrekening’. Als ik pootjes onder mijn kastje wil, dan past het meer niet onder mijn bureau. Ik verzin een opstelling waarbij de twee naast elkaar staan, alleen dan belemmert het bureaublad de deurtjes weer.
Geen pootjes.
Vandaag met een hele auto vol karton naar de papierbak. Kwartiertje stampen en alles zit erin.
Ondertussen ben ik voor mijn werk met een erg leuk project bezig, waar ik energie van krijg. Nodige energie, dat wel, want het is nogal een klus. Ik zit nu nog in de chaos maar mijn thuiskantoor wordt steeds mooier. Bijna klaar.
Hulde! En applaus natuurlijk.
Stoer! Ik doe het je niet na.
Ja, je werkplek krijgt nu echt vorm! Gaaf
Goed werk, de aanhouder wint!