Vanmorgen werd mij de toegang tot mijn werk geweigerd. Ik kreeg het voordeurslot niet open. Al vaker had ik problemen met dit slot, met name afsluiten gaat altijd moeizaam. Ik had er al eerder over geklaagd bij mijn baas, maar hij had zelf nergens last van, dus ik moest maar spierballen kweken. Maar de afgelopen dagen met deze hitte (en baas op vakantie) stond ik dagelijks na 17.00 uur nog tien minuten met al mijn kracht aan het slot te hangen. Met een rood hoofd, een algehele zweetuitbraak en erg zere vingers. De deur leek zich steeds moeizamer te laten afsluiten. Maar vanmorgen kreeg ik de deur niet meer OPEN! Pertinent niet.
Na een kwartier zwoegen en bijna bloedende knokkels besloot ik hulp te vragen in de buurt. Meneer 1 had helaas geen tijd, er wachtte iemand op hem. Meneer 2 sprak alleen Engels (en Pools, verwacht ik, ik zit hier tussen de kwekers in het Westland) en wilde wel even helpen. Heel even eigenlijk, want hij kreeg de deur ook niet open en zei dat ik iemand hierover moest bellen. Wie en waar liet hij maar even in het midden. Meneer 3 was de buurman, die ik tegen mijn zin in laatst aan een telefoonnummer geholpen had. Nu was ik wel blij dat ik hem toen zo behulpzaam was geweest, kon ik mooi de wederdienst innen.
Het zag er niet best uit. De bonk van een buurman kreeg de sleutel ook geen kant op. Niks mis met mijn spierballen dus. Maar aan die geruststelling had ik even niets. Want ondertussen stond de buurman de deur al in te trappen. Niet het beste idee, want wij hebben een alarmsysteem dat aanslaat als je de deur binnenkomt. Ik was bang dat het alarm door de trilling af zou gaan en dat wij dan nog steeds buiten stonden zodat ik het niet af kon zetten…
Opeens liet de sleutel zich omdraaien. Pffff… ik doe de deur nou niet meer op slot. Mijn baas moet er maar even naar laten kijken als hij terug is van vakantie en als hij dat weigert, neem ik de volgende keer dat ik voor een gesloten deur sta gewoon een dagje vrij.
ik was allang naar huis gegaan!!