Vroeger was ik niet zo’n zonaanbidder. In de zomer haalden wij het niet in ons hoofd om buiten te spelen. Veel te heet. Terwijl mijn ouders in de tuin zaten, mamma in de zon en pappa in de schaduw, speelden mijn zus en ik boven op onze kamers. Of we verveelden ons te pletter boven op onze kamers. Pas rond oktober waagden wij ons weer de frisse buitenlucht in. Elk normaal denkend mens verklaarde ons voor gek.
Tegenwoordig kan ik de zon veel beter hebben. Mijn witte vel protesteert nog steeds, en ik moet altijd erg oppassen voor een zonnesteek, maar ik popel met dit weer elke dag om naar buiten te mogen, lekker de warmte in. Ik voel me minder moe en vind de zon heerlijk, vooral in combinatie met een licht briesje zoals vandaag.
Helaas overleven mijn bananen het niet in deze temperaturen. En wat er ook veranderd is, bruine bananen vind ik nog steeds vies!
Tja, dat is inderdaad het enige denkbare nadeel van dit warme weer: je bananen worden er hartstikke bruin van. Misschien kun overwegen over te schakelen op ander fruit? Doerians bijvoorbeeld.
Overschakelen is echt geen optie. Al zolang ik me kan herinneren, eet ik elke dag met liefde een banaan. En doerians, die stinken toch heel erg?? Bah!
Bruine bananen zijn uitermate geschikt om cake (ook wel ‘ bananenbrood’ genoemd) mee te bakken. Groot voordeel is dat je de bananen niet meer ziet maar wel proeft. Tis maar een tipje (vandaag gratis)