De verrukte blik in de ogen van een jongetje dat op zijn fietsje langs deze berg grof vuil rijdt. “Wooooh wat een grote beer!”
Ik hoor hem denken: “Hoe krijg ik deze ongezien naar mijn kamer gesmokkeld?” Het jongetje stapt af om eens goed te kijken. Hij wipt wat heen en weer van het ene op het andere been en druipt dan af.
“Mamma merkt toch altijd alles…”
Nu ligt de beer dubbel afgedankt in de regen te verzuipen.