Ik was daarnet met mijn ouders in de stad om een horloge uit te zoeken voor mijn verjaardag. Een ware speurtocht, want mijn eisenpakket (een simpel maar apart zilverkleurig horloge met gewone cijfers (geen Romeinse), duidelijke wijzers maar niet te lomp, een secondewijzer en een glad metalen bandje) is blijkbaar te uitgebreid.
Nadat ik een goede optie gevonden had die aan weinig eisen voldeed, maar er toch genoeg uitsprong om in overweging te nemen, liepen we nog een laatste winkel in.
Daar lag hij: een mat zilverkleurig horloge met glanzende cijfers niet in de wijzerplaat, maar in de rand er omheen. Een erg bijzonder exemplaar. Helaas bleek daar de prijs ook naar: 1299 euro moest hij kosten. “Maar,” zei de verkoopster er meteen achteraan, “wacht maar even, dan ga ik iets regelen.”
Bij de toonbank tikte ze voor de show nog even wat in op een rekenmachine en kwam terug met een grote glimlach en een nieuw bedrag: vierhonderdzoveel euro kon ze ervan maken!
Natuurlijk nog steeds ver boven budget, maar voor degenen die verkregen korting als verdiend geld beschouwen: grijp je kans, er ligt 800 euro voor het oprapen.
Zo! 1299 als startprijs en dan 800 euro naar beneden kelderen?
Is niet bepaald niche als je mij vraagt….
WS wilde de verkoopster daar echt graag vanaf.. je hebt hem niet genomen, neem ik aan?
Ik dacht gelijk aan Storm toen je aan mooie horloges begon.. of heb je ze al allemaal al bekeken?
Neem mee!
Wij hebben laatst een TV gezien voor ongeveer diezelfde prijs. Kunnen we jou meenemen als we hem gaan kopen?
ook hufterig
je wordT genaaid waar je bijstaat!