42 en velden vol paars

Zodra ik wakker ben, open ik de verjaardagskaartjes die een dag te vroeg in de bus lagen. Ik hou zo van kaartjes! Voel me direct jarig.


Martijn bakt van die fluffy pannenkoekjes. Met bramen.


Verder sta ik op mijn gemak in de keuken om een cake te bakken, een pan soep en wat hapjes te maken voor ouders en schoonouders die aan de kade coronaproof komen borrelen. Als het niet gaat hozen. Dat blijft tot het laatst onzeker maar we hebben mazzel: het blijft droog.


De volgende ochtend vertrekken we vroeg naar de heide. Eerst wandelen op de Sallandse Heuvelrug, daarna door naar Dwingeloo, Drenthe.

De Sallandse Heuvelrug heeft by far de mooiste heide die ik ooit heb gezien. Eén grote paarse zee. Geen enkele foto of video doet recht aan de kleur en de diepte van de eindeloze velden.

Het weer valt mee. De lucht switcht van dreigend maar stralend en vice versa. De eerste twee dagen voelen we drie spetters en de laatste dag een flinke regenbui. Die de heide eigenlijk nóg magischer maakt.



De heide bij Dwingelderveld is totaal anders. Dit is een soort steppelandschap. Weinig paars, toch erg indrukwekkend.



Veel sporen in het zand. Mooi licht in het bos.


De derde dag gaan we terug naar de Sallandse Heuvelrug. Waar je me rustig kunt achterlaten tot de heide is uitgebloeid.

4 Replies to “42 en velden vol paars”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Het privacybeleid en de gebruikersvoorwaarden van reCAPTCHA zijn van toepassing.