Wat kom je doen?

“Wat komt u hier doen?” snibde de serveerster ons toe toen wij na de autorit naar Amiens en incheck bij onze airbnb op het eerste het beste terras neerploften.
“Eh.. pardon?” waagde Martijn zich in zijn beste Frans.
“Eten, drinken… wát?”

Van de terrasetiquette in Frankrijk hadden we toen nog geen weet. Wat een bitch. Ze leek ook op mijn oud-lerares Engels mevrouw Mais. Dat hielp niet.
Al snel kwamen we erachter dat je hier braaf op je beurt moet wachten om geplaatst te worden. Het personeel wijst je een plek. Het is absoluut onbeschoft om zomaar ergens te gaan zitten ‘zonder zelfs maar bonjour te zeggen’… oeps. Wisten wij veel.

We zaten in een leuke airbnb met een klein balkonnetje direct aan de kade in het uitgaanscentrum van Amiens. Ik vind dat geroezemoes als ik wil slapen altijd heerlijk, ik snap niet dat er mensen zijn die iets uitzoeken midden in het centrum van een stad en dan gaan klagen over de herrie. Ja, het was zaterdagavond en het appartement lag precies boven een taxistandplaats dus dan is er tot diep in de nacht leven op straat. Vind ik wel gezellig.

Saint Leu is een fotogeniek kleurrijk buurtje.

In het centrum staat natuurlijk de kathedraal (mét lichtshow, mijn favoriete bezienswaardigheid!) en een wat curieuze woontoren.


Het gebouw valt erg op als enige ‘wolkenkrabber’. Eigenlijk best mooi, een beetje een flat iron achtige stijl.

Ik las dit dus steeds als Le Loaby (want: dat staat er ook) maar Martijn had door dat het Le Lobby was. Met omgekeerde b. Ook goed. We aten er de verrukkelijkste kipburger die we ooit gegeten hadden.

Het bakkertje was op zondag dicht, dus gingen we als echte luxepoezen uit ontbijten.

Soms moet je je gewoon overgeven aan iets enorm toeristisch. De Hortillonnages zijn beroemd in Amiens en ik wilde wel in een bootje. Martijn moest even overgehaald worden, hij heeft veel minder last van FOMO dan ik. Zeg nou zelf, die bootjes zien er idyllisch uit.

Maar eerlijk is eerlijk, het was een verschrikkelijk tochtje. We zaten met mensen in het bootje die bij elke meerkoet opgetogen kreetjes sloegen. Eén man wees ALLE vissen aan die hij zag (steeds dezelfde saaie slootsoort), de gids ratelde aan een stuk door maar alleen in het Frans en de tuinen bleken volkstuinen. Soms prachtig aangelegde bloementuinen, soms quasigrappige etalagepoppen en plastic krokodillen. Wij voeren in colonne tussen de andere bootjes.

Pfff…. kijk dan hoe sneu… hahaha!