Eindelijk gaan we weer eens naar mijn opa en oma. Ik ben veel te lang niet geweest en heb ze nog niet eens fatsoenlijk aan Erwin voorgesteld. We zoeken twee mooie plantjes uit die het volgens de verkoopster niet zullen overleven met vorst, maar aangezien ze ons geen kleurig alternatief kan bieden, nemen we de gok.
Eenmaal in de buurt weet ik nog feilloos de weg. Hee, wij zijn niet het enige bezoek!
Een Vlaamse Gaai vliegt iets voor ons uit en kiest precies het juiste graf om even uit te rusten.
Ik vind het een fijn idee dat er soms vogels op bezoek gaan bij mijn oma en opa. Om een mooi liedje te zingen of gewoon voor een praatje en een kop koffie.
en zo zijn ze niet alleen….
Wat lief geschreven..