Drie weken op vakantie? Lastig. Mijn werk heeft meestal geen bloedspoed, dus om mijn collega’s tijdens mijn afwezigheid met extra taken op te zadelen, voelde niet fijn. Liever stelde ik afspraken uit tot na mijn vakantie. Gevolg was wel dat die eerste week na mijn vakantie bomvol zat met uitgestelde afspraken. En met de urgente zaken van mijn collega, die precies na mij op vakantie ging. Een andere collega was ziekgemeld. Daarbovenop kreeg ik een onverwachte pitch die veel tijd en aandacht vergde en als kers op de taart nóg een belangrijke spoedklus. Mijn eigen uitgestelde afspraken wilde ik niet opnieuw uitstellen.
Gevolg: twee weken achter elkaar dagen van 7.00-18.00 uur werken onder enorme druk. Plus nog de studie die ook weer begon. ‘s Nachts droomde ik het ene bizarre scenario na het andere, zo vermoeiend.
Vorig weekend voelde ik: ik krijg keelpijn. Tuurlijk.
Er volgde een week van snot en vermoeidheid waarin ik nog steeds te lange dagen maakte, maar ik langzaamaan licht aan het einde van de tunnel zag opdoemen. De pitch was goed verlopen en daar heb ik niet alleen in mijn werk maar ook in mijn studie baat bij. Ik structureerde de workload tot behapbare proporties en afstreepbare lijstjes. Ik knaagde op gemberwortels tot ik mijn keel überhaupt niet meer voelde. Ik kreeg weer wat grip terug.
Mijn op één na grootste studiedoelstelling dit jaar is om de lol erin te houden (De allergrootste is afstuderen 🙂 ) Ik doe deze studie tenslotte puur voor mezelf. Daarom maakte ik afgelopen week ook een fotodagboekje van een ring waar ik voor zorg. Nee, dit was geen huiswerk, maar ik had er wel plezier in. De ring was door een studiegenoot meegenomen van een opdracht en we hebben ons over enkele meegenomen spullen ontfermd. 
Overigens zie je in het foto overzicht dat we vorig weekend middenin de stortbuien over de heide liepen. Ik sluit niet uit dat dat ook invloed had op mijn gezondheid. Maar eens per week moet ik er echt uit, regen of niet. We liepen het mooie smokkelpad, deels door België. Bij de parkeerplaats was een aardbeienautomaat. Mmmm!
Morgen weer wandelen, hopelijk minder nat. Maandag is ook mijn collega weer terug van vakantie. De agenda staat opnieuw veel te vol met afspraken maar ik ga toch proberen iets met die uren te minderen.
Ik las laatst een tip over keelpijn. Vier laurierblaadjes in water zo’n tien minuten koken. Af laten koelen tot circa 40 graden. Dan homing naar smaak toevoegen. Dan drinken. Je keelpijn zou er direct van overgaan. Ik geloof dat natuurlijk niet, maar ik dacht toen ik het las (eigenlijk hoorde, het was een kort filmpje) : dat moet ik onthouden. Ga ik proberen als ik een keer keelpijn heb.
Maar goed. Voorkomen is beter dan genezen. Je weerstand gaat gewoon teveel omlaag als je zoveel van je lichaam vergt.
je kunt ook teveel hooi op je schouders nemen, Mara.
Rustig aan, dan breekt het lijntje niet en een flinke verkoudheid bouwt je weerstand op! Kop op, het gaat je lukken!
Een aarbeienautomaat! Geweldig! Je heb wel een heftige start zo meteen na je vakantie. Daar was je lijf het schijnbaar niet mee eens. Pas goed op jezelf, he? En op je ring.
Je droeg dat virus allang bij je en daar doet een regenbui helemaal niks meer aan je weerstand was minder waarschijnlijk door al het andere wat je beschreef. Elf uur per dag werken en dat voor dagen achter elkaar is niet gezond die aardbeien wel die zullen je vast gesmaakt hebben.