Van de oude stempel

De logistiek is nog niet helemaal op orde. Er zijn twee fietsen en een auto te verdelen tussen de adressen van Erwin, werk en thuis. Met als handicap dat de auto niet op mijn werk terecht kan (betaald parkeren, heb geen vergunning). Ik fiets nu op en neer en pijnig mijn hersenen voor goede logische constructies. Anders staat de auto bij Erwin en geen fiets en hoe kom ik dan op mijn werk? Of er staat een auto en een fiets en kan ik wel naar mijn werk fietsen, maar daarna niet rechtstreeks naar huis, want dan staat de auto nog bij Erwin. Het is een drama.
Om een en ander nog ingewikkelder te maken, moest ik gisteren met de metro naar mijn werk, omdat we aansluitend met alle collega’s uit eten zouden gaan. In weer een andere wijk, dus niet fietsbaar.
Op het laatste moment kwam ik erachter dat Erwin mijn strippenkaart had ingepikt de dag tevoren (omdat zijn motor het begeven had). Opdracht: Op Blaak even een strippenkaart halen.
Geen probleem, dacht ik. Ik liep regelrecht naar de automaat… die alleen maar chipkaarten uitgaf. Leuk natuurlijk, ik heb ook al een chipkaart, en die had ik voor alle zekerheid nog meegenomen ook, maar als ik ‘s avonds ook weer naar huis wilde, zou ik echt met de bus of de tram moeten en die doen nog niet aan chippen. ‘s Avonds kon ik natuurlijk ook nergens meer een strippenkaart kopen en ik weiger een duur enkeltje in de tram zelf te kopen.
Plan B was een strippenkaart scoren bij het loket van de NS. Met de roltrap ging ik naar beneden het station in en trof daar een poster op de deur: Vanaf november 2004 is dit loket definitief gesloten. Kaartjes via perron. (Het kan trouwens ook een andere maand geweest zijn, maar er stond echt 2004!! Waarom heb ik dat al die tijd nooit opgemerkt?) Oké, dacht ik, dan haal ik een strippenkaart uit de automaat op het perron.
Helaas stonden er op het perron slechts nieuwe automaten en die doen niet meer aan strippenkaarten.
Zucht.
Uiteindelijk heb ik na tien minuten in de rij bij de Kiosk een strippenkaart kunnen bemachtigen.
En nu ben ik heel blij dat het weekend is. Ik ga me zo min mogelijk verplaatsen.

4 Replies to “Van de oude stempel”

  1. Jouw logistieke problemen met twee fietsen en een auto doen een beetje denken aan dat raadseltje van die man in een kano die moest proberen een bloemkool, een geit en een tijger naar de overkant van een rivier te brengen.

  2. Nooit je strippenkaart afstaan. Fiets erbij. Eventueel een vouwfiets voor n-faculteit meer ombinaties 🙂

    En volgens mij is het een een geit, een kool en een wolf. Geen tijger dus. Maar, inderdaad, het doet erg denken aan dat raadsel.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *