Trois! Deux! Un….

Hotel Mozart is eerder een slaapplek dan een hotel. Wij kozen het vanwege de perfect centrale locatie en de kitch Barokke inrichting. Was prima. Schone bedden, wc, goede warme douche. Als je echter een lekker hotel zoekt, ben je hier aan het verkeerde adres:
– De receptie weigert (overigens net als iedere ober of serviceverlener in Brussel) Nederlands te spreken. Als je iets in het Nederlands zegt, krijg je een Engels antwoord terug, zonder een spoortje hartelijkheid. Geen glimlach, slechts een afgemeten “room 114, up the stairs and then continue” of “the keys stay here.”
– Het was zeer gehorig. Herrie van buiten én herrie van andere kamers/ trappen/ halletjes.
– De tv deed het niet. Net als het nachtlampje.
– De badkamer op postzegelformaat rook erg muf.
– De batterijen van de rookmelder waren bijna op en elke 20 minuten piepte het ding. Verzoek om het wisselen van de batterijen werd afgedaan met: “Tomorrow. There’s nobody here now. Maybe, if someone comes. Don’t worry about it, you will sleep.” Jaja…
En dan heb ik het nog niet eens over de vloeren die zo schuin afliepen dat je er haast zeeziek van raakte, en ach, die balk midden door de kamer had eigenlijk ook wel zijn charme.
Kortom, prima plek voor een nachtje.

Tijdens een wandeling door de stad stuitten we bij toeval op het klaargezette vuurwerk, dat om middernacht voor een 20 minuten lang durend lichtspektakel zou zorgen. Compleet met muziekcompositie erbij. Mooi!!!


Verder was het na middernacht vooral DRUK in de stad. Er zat geen echte feeststemming in. We konden nergens wat te drinken halen buiten, en de cafés waren zo afgeladen dat we er liever niet naar binnen wilden. Lekker vroeg naar bed dus!

One Reply to “Trois! Deux! Un….”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *