Storm voor de stilte

Deze week start ik met twee volle dagen training. Ik zie er wat tegenop want het is met rollenspellen en die trek ik heel slecht. Lange dagen, gelukkig ook veel theorie, een heerlijke lunch en leuke deelnemers. Al met al niet slecht dus. Na de hete dagen vorig weekend en maandag slaat dinsdag het weer om en hoost het als ik naar huis fiets. Geeft niet. Alleen jammer dat mijn keukenplafond het niet heeft gehouden.

Het is een lekkage die eens in de zoveel tijd terugkomt als het stortregent, en na 15 jaar kan ik me er niet echt meer druk om maken. Teil eronder met een handdoek erin, VvE beheer mailen en klaar. Gelukkig is het nog nooit gebeurd dat ik te laat thuiskom en mijn laminaat kromgetrokken is.

Woensdag en donderdag zijn mijn laatste werkdagen voor de vakantie en er moet nog HEEL VEEL gebeuren. Ik werk uit alle macht door. Om overzicht te houden zet ik alle to do’s voor donderdag op post-its, die ik weggooi zodra ik iets af heb. Dit is de situatie rond lunchtijd.

Het erge is dat er dan precies ook weer dingen bij komen op zo’n dag. Klusjes tussendoor die ik er eigenlijk niet bij kan hebben maar er zit niks anders op. Ik werk nonstop van 6.30 tot 18.15 uur en dan is het meeste zo goed mogelijk afgerond, of voorbereid en overgedragen. Ik red maar één ding echt niet meer, dat komt over drie weken als eerste.

Vrijdag ben ik vrij en kan ik mijn koffer inpakken, want morgen gaan we op vakantie. Normaal gesproken niet slim om op internet te zetten, maar er komt iemand in mijn huis wonen, dus inbrekers: dit is niet het moment.

Inpakken begint altijd met uitruimen van tassen en verzamelen van spullen. O ja, ziplockjes altijd handig, touw en knijpers, kurkentrekker. Ik neem uiteraard alleen the bare essentials mee 🙂 vandaar dat mijn koffertje bijna, maar toch niet helemaal volstaat. Er mag iets mee in Martijns bagage gelukkig.

Ik haal ook nog even wat boodschapjes. En ik zoek nog twee kleine souvenirtjes voor de airbnb hosts in Italië. Eigenlijk wil ik van die delftsblauwe miniklompjes, die Xenos volgens mij heeft maar daar ben ik nu niet in de buurt. Ik kijk even bij de Action. Man o man, wat een winkel. Ze hebben ONTZETTEND veel en het kost allemaal niks. En dat kan natuurlijk helemaal niet. Ik heb er geen goed gevoel over. Maar toch koop ik er wat. De klompjes kan ik niet vinden, maar ik zie een mooie jaaragenda voor 2024 en een leuk plateau dat ik kan lakken waar straks mijn kaarsen op kunnen.

Ik wil ook nog even langs de scheepvaartwinkel voor touw. Ik heb ouderwetse schuiframen met touw in de sponning en op mijn verjaardag zag ik opeens dat er een touw geknapt was.

De winkel zit er al zolang ik me kan herinneren, maar ik stap er voor het eerst binnen. Het is bloedheet. Voor het touw ben ik aan het verkeerde adres, maar wat ligt er in de vitrine?

Precies twee paar klompjes en ik mag ze allebei meenemen voor 5 euro. Krijg ik er ook nog een geweldig zakje omheen. Hoeveel mazzel heb ik!! De man verwijst me naar de winkel waar het touw wél verkrijgbaar zou moeten zijn. Daar verwijzen ze me ook weer door, maar dat geeft niks. Ook dit is weer een leuke winkel waar ik niet eerder was. De zoektocht naar het juiste touw gaat over een paar weken weer verder. Eerst naar Italië.

5 Replies to “Storm voor de stilte”

  1. Haha wat grappig dat je de klompjes dan toch nog hebt gevonden, en wat een onverwachte plek ook. Van zulk soort ‘per ongelukjes’ kan ik altijd wel genieten als ze gebeuren : )
    Een hele fijne vakantie!

  2. Oh, jee… ik loop schandalig achter dus ik hoop dat je cursus mee viel, je plafond weer opgeknapt is en dat je een fijne vakantie hebt

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *