Het leukste aan een verjaardagsfeestje vroeger bij ons thuis was het snoepwinkeltje. Elk kind kreeg aan het begin van de middag een bonnenboekje met een stuk of vier/vijf blaadjes. Op elk blaadje stond een tekening van bijvoorbeeld een paar Engelse dropjes, een snoepketting of een dropsleutel. Tussen het koekhappen en het zakdoekje leggen door mochten we dan steeds iets gaan kopen in de snoepwinkel. Mijn moeder stond achter de strijkplank die als toonbank fungeerde. Netjes wachtten wij klanten in de rij tot we aan de beurt waren en een bon naar keuze mochten afscheuren. Aan het einde van de middag waren de boekjes leeg en de buikjes vol. Nog even grabbelen en hup, naar huis.
Gefeliciteerd, lieve zus!
Ah 🙂 Pitty is jarig. Gefeliciteerd!
Volgende maand toch ook uitgerekend? Spannend hoor.
leuke herinneringen zijn dat….
Bedankt lieve zus, voor je telefoontje vanmorgen en voor de lieve kaart die ik met de post kreeg. Ik heb tot nu toe een leuke, gezelige en bijzondere verjaardag. Nog een paar uurtjes 30, volgens mam,maar daarna moet ik echt vertellen aan een ieder die erom vraagt dat ik 31 jaar ben! (ik vind het niet erg trouwens).
Hé, mijn eigen vrouw zit uit mijn naam te posten. Lieve schoonzus, mooi verhaaltje.
Je moeder stond achter de strijkplank die als toonbank fungeerde?
Geweldig! 🙂
wat een superleuk idee van je moeder!