Sancerre

Goedemorgen, Sancerre!
Dit is toch uniek wakker worden. Wat een droom, vanuit bed kunnen uitkijken over de Loirevallei en de wijngaarden.

Ons terras is enorm, overkapt en het is er op elk moment van de dag heerlijk zitten. Er staat een grote eettafel en nog een apart zitje met comfortabeler stoelen. Binnen is het tiny, maar prima uitgerust. De douche is ook heerlijk. Het enige dat ontbreekt, is een klamboe. Bij de recensies las ik dat een klamboe heel nuttig zou zijn omdat je anders met de ramen dicht moest slapen vanwege alle muggen. En dus nam ik mijn reisklamboe mee. Life saver!! Sinds het ding eens naar beneden kwam mét een stukje Milanees plafond, ben ik niet meer zo’n fan van de plakstrip. Dus het is altijd even puzzelen hoe we het kunnen ophangen. Maar waar een wil is, is een weg.

Bij een grote Auchan in de buurt kopen we een wegwerpbarbecuetje. Inclusief bluswater! Heel apart.

Sancerre zelf is een piepklein, maar zeer charmant dorpje.

Wat ik charmant vind, zou een ander zomaar een troosteloze bende kunnen vinden. Het is maar net hoe je iets bekijkt. Je eigen perspectief bepaalt een hoop hoor!
Ter illustratie twee takes van dezelfde scene:

😀
Overigens, wat een prachtige glazen! En Picard wordt direct mijn lievelingswijn, zooo lekker fris. Ook de geiten’keutels’ zijn heerlijk.

We stappen binnen bij VUE sur Vignes waar we meer Sancerre proeven en wat kletsen met deze leuke winkeleigenaar. Het grappige is dat de wijnen toch allemaal heel anders smaken. Maar stuk voor stuk lekker. Niet te geloven dat het merendeel van de wijnproevers toch alles weer uitspuugt.

Serieuze business hoor, dat proeven. Maar je ziet het al aan mijn bedenkelijke hoofd: geen enkele rode Sancerre komt door de keuring. Rode (en rosé) Sancerres zijn van de druif Pinot Noir, witte van Sauvignon Blanc. En ze zijn uiterst streng in Frankrijk! Er mag niet besproeid of geïrrigeerd worden bijvoorbeeld, zoals in andere landen wel gebeurt. Daarom verschillen de wijnen per jaar ook veel in smaak, al naargelang temperatuur en/of droogte.

We wandelen eindeloos door wijngaarden rondom Sancerre. Er hangen toch ook veel blauwe druiven.

Hé, deze foto ken ik! Dit authentieke dametje staat al in een fotoboek uit Frankrijk! Thuis zoek ik het na. Ja hoor, ze hangt ook in Saint-Rémy-de-Provence.

Tss… authentiek blijkt stockmodel!

Bij de geitenboerderij in de buurt leren we wat over de productie van de ‘Crottins’, de geitenkeutels. De gepensioneerde geitjes mogen worden geaaid.

Ik ben helemaal gelukkig.