Waarom weet ik niet, maar ik sprak Reims altijd uit met Duitse ei. Raaims. Martijn lachte me uit. “Niemand zegt dat. Zeg gewoon Rijms.”
Ik zocht het op. Franse uitspraak: Rrraèems. Niet te doen.
Vanuit onze airbnb keken we uit op de kathedraal waar ‘s avonds een lichtshow zou zijn: Rêve de couleurs. Jaaaaaa, zien! Het was inderdaad een droom van een show. Op muziek, fantastische kleuren en beelden, zo mooi!
De volgende dag hadden we een champagneproeverij bij Pol Couronne, een redelijk jong champagnenhuis. Nog niet in Nederland verkrijgbaar, maar misschien gaan ze binnenkort een deal sluiten met een Rotterdamse wijnhandel (en ik weet welke, dus zal het in de gaten houden). Drie verschillende glazen, met uitleg erbij. Lekker hoor. Alledrie. We kochten ieder een flesje. Niet in de rijrichting in de auto leggen, enkele weken na de autorit laten staan, koelen met water en ijs, niet in de koelkast. Oké.
Reims was alweer onze laatste stop.
Er is geklaagd over regen op hemelsgroen. Nou hadden we inderdaad vrij veel regen, maar zeker ook zon. Wat humeur betreft alleen maar zon eigenlijk. Als bewijs nog wat laatste foto’s.
