Poznan

Er moet eigenlijk een accent aigu op de laatste n van Poznan, maar dat snapt WordPress niet.

In Poznan zaten we op 6 km buiten het centrum, in de wijk Wola. Intens saaie buurt, maar wat een heerlijk huis! Of vooral, wat een heerlijke tuin! Er woonden een bonte specht en een merel. De appelboom dumpte af en toe een appel (let op je hoofd), de bramenstruik vulde ons ontbijt aan. En zodra de BBQ aanging, kwam de poes van de buren aanwaaien.

Omdat we zo ver van het centrum zaten, was het heel fijn dat we twee fietsen tot onze beschikking hadden. Lampjes kochten we er zelf bij zodat we niet om 21.00 uur binnen hoefden te zijn. Fietspaden zijn vaak in combinatie met de stoep. Inclusief stoeprandjes. Maar allemaal breed genoeg.

Het plein van Poznan is prachtig! Elk geveltje een eigen vrolijke kleur.

Om 12.00 uur ‘s middags gaan de geitjes boven de klok met elkaar in gevecht. Het schouwspel stelt niks voor, maar het plein loopt helemaal vol en de oohs, de aaahs en het daverende applaus zijn geweldig.

Er moet ook bier geproefd worden! Ik vind de middelste het lekkerst. Honingbier.

Nee, wiesjkie is geen whisky. Het betekent zoiets als ‘van het platteland’. Ik at er heerlijke latkes. Deze shotjes kregen we van het huis.

De wijk Srodka heeft wat leuke muurschilderingen.

‘s Avonds nog een potje pool. Bak ik niks van, maar dat geeft niet.

Na een week van volle kracht vooruit, met ook nog een dagje wandelen in het Wielkopolski National Park in de benen, heb ik een rustdag nodig. Een hele dag in de tuin een boekje lezen en lekker barbecueën, is mijn wens. Het zou prachtig weer worden en ik wilde even NIETS. We hadden dit huis ook niet voor niks uitgezocht op de tuin. Gelukkig is Martijn het met me eens en verschuiven we het geplande dagje Wroclaw naar de zondag.

Wroclaw schrijf je niet met een l maar met een Pools teken, een l met een schuin streepje erdoor. Ook die weigert WordPress. Je spreekt Wroclaw uit als: Vrotswaf.

Ook weer zo’n prachtig kleurrijk plein! Ik hou ervan.




Door de hele stad staan meer dan 400 van dit soort bronzen kabouters, steeds in een andere setting. Erg grappig!

We eten dumplings met eend en cranberry’s. Mmmmm!

Ook geprobeerd: deze Poolse specialiteit.

Het blijken een soort bolletjes van gerookte kaas te zijn. De smaak vind ik nog best aardig, maar het kauwt als rubber. Weg ermee!

Deze shampoo ruikt naar gras. “Voetbalschoenen,” vindt Martijn. Heerlijke geur, maar het spul klit mijn haar in een soort dreadlocks waar de borstel geen raad mee weet.
Het blijft superleuk om onbekende producten uit de supermarkt te proberen, ook als de aankoop achteraf niet zo geslaagd blijkt.

Aan de rechterkant naast de wodka staat een heel schap spiritus.
Na zdrowie!