Dat hek daar bleek dus niet zo handig. Elke sleuf liep dood en keren was bijna onmogelijk.
De straatjes rond de bioscoop waren sowieso veel te krap voor de stromen aan auto’s die een plaatsje zochten. Mensen die uit de bioscoop kwamen, werden direct door minstens vier auto’s gestalkt die op de vrijkomende plek aasden. Wat een hel.
Wij vonden na de nodige rondjes in de propvolle buurt uiteindelijk een parkeerplaats ver van onze film verwijderd. Gelukkig had Erwin onze kaartjes al opgehaald en konden we meteen doorlopen. In theorie dan. Want ook de bioscoop was één grote file aan mensen waar we ons niet snel een weg doorheen konden worstelen. Het duurde nog lang voordat de stress uit mijn lijf verdween.
Dit doet me denken aan spannende tijden op het parkeerterrein van Pathe De Kuip…….. Waar ik dan vanuit de auto jaloers kijk naar mensen die vrolijk uit de tram komen aanlopen…..
parkeren is een vak apart.