Takkie

Takkie heeft de hele winter mijn voeten lekker warm gehouden. De wasmachine heeft hem een beetje toegetakeld, maar zodra het lekker weer wordt mag hij met pensioen. Ook Takkie wacht met smart op de lente.

Vennenbos

Op vakantie was vroeger nooit echt een doorslaand succes. Wat mijn ouders ook verzonnen om ons een plezier te doen, echt enthousiast waren mijn zus en ik nooit te krijgen. We wilden gewoon het liefst weer naar huis. Nu schaam ik me diep voor die ondankbaarheid, maar blijkbaar moesten we het genieten van een vakantie toen nog leren.
Uitzondering op de regel is het Vennenbos. Aan het Vennenbos, toen nog van Center Parcs, nu van Landal, heb ik alleen maar goede herinneringen. Toegegeven, veel concrete herinneringen heb ik er niet meer aan, daarvoor is het te lang geleden, maar een warme glimlach borrelt toch meteen naar boven. Het stikte er van de eekhoorntjes, dat weet ik nog wel. En het rook er lekker naar bos. Als stadskind was dat natuurlijk al een belevenis op zich.
Nu is mijn zus met haar gezin een midweek naar het Vennenbos. Ik hoop dat mijn neefje het er net zo fijn heeft als wij het er vroeger hadden. En dat hij de eekhoorntjes de groeten doet.

Skatjes

We hebben het best gezellig saampjes. De ene huppelt de hele tijd vrolijk achter me aan en dan kletsen we even. De ander vindt me tot nu toe vooral ‘s nachts lief. Dan komt hij kroelen en kopjes geven. ‘s Morgens is hij zijn liefde helaas totaal vergeten en duikt hij meteen weer op een onmogelijke schuilplek. Maar hij durft er steeds eerder en steeds vaker uit, dus dat gaat de goede kant op. Vanavond komt hij waarschijnlijk helemaal los op zijn eigen verjaardagsfeest. Ik heb karaoke gepland.

Kattenkwaad

Ik heb vannacht geen oog dicht gedaan. Oorzaak: twee harige logés, die me met verschillende tactieken wakker hielden. Tikkertje door het huis, lekker wroeten in de kattenbak en klauteren over de verwarming vinden de nachtbrakertjes wel leuk. Ook de fluitende vogeltjes werden met luid enthousiasme onthaald. De kat die normaal gesproken stil is, kwam nu steeds hard mauwend de slaapkamer in en de kat die je altijd de oren van het hoofd kletst, zweeg vannacht in alle talen. Dat vond ik al enigszins verontrustend. Maar het meest lag ik nog wakker van het gepieker over stikgevaar in de stoffige verstopplek onder het bed, over giftige plantenblaadjes en over losliggende bedrading waar mijn vriendjes in verstrikt zouden kunnen raken. De twee hazenslaapjes tussendoor heb ik besteed aan dromen over kuchende(!) en zieke katten.
Kortom, we moeten nog even aan elkaar wennen. Maar ik verheug me op een herkansing vannacht.

Watertanden

Uit ervaring is gebleken dat ik het best boodschappen kan doen als ik dorst heb. D.w.z. het snelst en het voordeligst. Het is algemeen bekend dat je met honger beter geen boodschappen kan doen omdat je dan meer koopt dan nodig. Nou wil het dat ik als ik dorst heb, geen hap door mijn keel kan krijgen. Dat scheelt weer overbodig voer in mijn karretje!

Vanmiddag had ik geen zin in een race door de Konmar, snakkend naar een slok water. Ik wilde een keer op mijn gemak door de paden slenteren en weloverwogen menu’s voor de week samenstellen. Uit voorzorg had ik van tevoren genoeg gedronken. Genoeg dus. Om bij de groenten al heel nodig te moeten plassen.

Kliederen

Mijn zus en ik kregen allebei een heel nieuwe kamer. Nou ja, tegenwoordig zouden we het een make-over of een restyling van de kamer noemen, omdat we op dezelfde locaties in het huis bleven, maar toen heette een nieuwe inrichting nog gewoon een nieuwe kamer.
Hartstikke leuk, want we kregen zelf inspraak in de nieuwe kleuren.
Maar het allerleukste kwam ongeveer een week voor de verbouwing: we mochten op het behang tekenen, omdat het er toch af moest! Ik weet nog precies wat ik gemaakt had: een meer dan levensgrote Snoopy, in viltstift boven mijn bed.
Nu heb ik de vrijheid om elke muur in huis naar gelieve te bekliederen, maar tot mijn eigen verbazing zijn de wanden hier en daar weliswaar felgekleurd, maar altijd effen! Belachelijk.

Hoe het begon

Hemelsgroen, dat is mijn lievelingskleur. En met Pasen in het vooruitzicht kan ik best de wens uitspreken dat ik op deze plek vanaf nu mijn creatieve ei kwijt kan.

De afgelopen tijd heeft strikdiploma.nl al mijn illustraties en een fractie van mijn hersenspinsels geplaatst. Strikdiploma heeft me een tijd geleden uitgenodigd eens voorzichtig een teen in het koude w.w.water te steken en met een hoop oefening surf ik nu moeiteloos door de wereld van de weblogs. Vooral Illustration Friday heeft een bron van inspirerende sites aangeboord. Met de komst van ADSL thuis kan ik nu een eigen plekje inrichten: hemelsgroen.nl