Krabben en zweten


Martijn zit nog niet aan het strand in het warme Egypte of ik sta mijn autoruiten te krabben. Lekker dan.
Verderop in de straat staat iemand te prutsen met zakken warm water. Ik leen mijn krabber even uit – gaat iets sneller. Later sla ik me voor mijn kop dat ik de krabber niet gewoon heb gegeven, want ik heb er twee. Dat soort dingen bedenk ik me altijd te laat.
Continue reading “Krabben en zweten”

Ik wil bolletjes

Waar ik ook werk, ik sta op de een of andere manier altijd de vaatwasser uit te ruimen. Het lot van vroege vogels misschien. Hoewel ik nooit echt de allereerste ben en er dus ook mensen bestaan die de volle vaatwasser negeren, gewoon de laatste beker uit de kast trekken of een papieren bekertje nemen en aan het werk gaan.
Steeds als ik op De Rotterdam werk, is het zo prachtig, ik blijf er foto’s nemen. Afgelopen week lagen er weer cruiseboten onder de toren.

Kijk er zijn al zwemmers op dit vroege uur!
Continue reading “Ik wil bolletjes”

Van te hard werken krijg je keelpijn

Drie weken op vakantie? Lastig. Mijn werk heeft meestal geen bloedspoed, dus om mijn collega’s tijdens mijn afwezigheid met extra taken op te zadelen, voelde niet fijn. Liever stelde ik afspraken uit tot na mijn vakantie. Gevolg was wel dat die eerste week na mijn vakantie bomvol zat met uitgestelde afspraken. En met de urgente zaken van mijn collega, die precies na mij op vakantie ging. Een andere collega was ziekgemeld. Daarbovenop kreeg ik een onverwachte pitch die veel tijd en aandacht vergde en als kers op de taart nóg een belangrijke spoedklus. Mijn eigen uitgestelde afspraken wilde ik niet opnieuw uitstellen. Continue reading “Van te hard werken krijg je keelpijn”