Eenmaal op Milaan Malpensa aangekomen moesten we nog in Corniglia – Cinque Terre zien te komen. Ik vroeg aan de balie om twee treinkaartjes voor Corniglia s.v.p.
“No. Milano Centrale. 20 Euros. 3 Minutes. Hurry.”
Eh… oké. Eerst dan maar daarheen en dan kijken we wel verder. Op Milano Centrale togen we naar de informatiebalie. Dat wil zeggen, na enig gepuzzel, want de Tourist Information gaf NO TRAIN INFORMATION en NO HOTEL INFORMATION. Zij wisten alleen dingen over het museum. Goed.
Ergens in een achterkamertje zat de treininformatie, bestaande uit twee kleine kantoorbureautjes met 4 mensen erachter. We vroegen om de snelste treinverbinding met Corniglia.
In rap Italiaans hoorde ik de man die ons hielp aan zijn collega naast hem iets vragen over Corniglia en Oneglia. Zij antwoordde: “Oneglia.” Ik hoorde alarmbellen. Daarna wendde hij zich tot ons. Hij ratelde een treinnummer en gebood ons over te stappen op Imperia.” Ik vroeg hem het voor ons op te schrijven. De man trok ergens iets van een kladsnipper uit en schreef het op. Uit de kriebel ontcijferde ik het woord Oneglia.
Erwin sputterde: “No, no, not Oneglia, CORNIGLIA. Cinque Terre.”
Maar de man was resoluut: “No. Oneglia!”
Ik probeerde: “In every tourist guide the place is called Corniglia. And don’t we have to change at Genova?”
“ONEGLIA!” dwong de man. “No change at Genova. Imperia!” We dropen af. Wellicht was Oneglia de Italiaanse naam voor Corniglia. In Nederland is het tenslotte ook lang zoeken naar The Hague. We moesten alsnog ons kaartje uit een automaat trekken en bijna typten we al Oneglia in, totdat ik me bedacht dat het misschien toch verstandiger/eigenwijzer was om eens te kijken of Corniglia volgens de automaat wél bestond. En voilà : de machine schotelde ons een totaal ander treintraject voor, inclusief overstap op Genua en Sestri Levante. Precies zoals we thuis op internet ook al hadden uitgezocht.
We besloten voortaan alleen in uiterste nood nog informatie te vragen aan onze Italiaanse vrienden. En overwogen nog heel even de informatiemeneer een ansichtkaart te sturen vanuit Corniglia.
Haha, herkenbaar! Toen ik met de nachttrein op milaan aankwam was het ook zo’n warboel. Heb zelf ook 4x gevraagd aan de mensen op het perron is dit nu ECHT de goede trein was…. zo slecht is de NS soms dus nog niet 😉