Half vijf, we staan op de bus te wachten richting Noordereiland. De jongen zwalkt richting bushokje. Puur toeval denk ik, want hij lijkt niet meer in staat een richting te kiezen. Ik verplaats me snel van bulls eye positie naar het veiligere deel achter Erwin. Erwin opent het gesprek.
“Gaat het allemaal nog, jongen?”
“Ja jajaja… goed hoor. Maar, hoe gaan we dan terug?”
“Met de bus.”
“Okee. Uur of half twee dan?”
“Ja, zoiets.”
“Met wie ga jij?”
“Alleen.” Dan, op mij wijzend: “Met haar.”
“Weet je, blijf jij lekker bij je chickie, dat moet je doen.”
“Zeker. En jij, met wie ga jij?”
“Met mijn maten. Nee, niet alleen hoor.”
“Okee, dat lijkt me een goed plan.”
Erwin en ik stappen in de bus. De Danceparader blijft achter bij het bushokje.
Relaxte gast. Totaal de weg kwijt, dat wel.
😀 Grappig zeg!!