Bewapend met een NS daluren dagkaart en mijn museumjaarkaart reisde ik vandaag naar Apeldoorn, naar CODA. Wat is die trein eigenlijk druk! Op de een of andere manier beland ik altijd in de stiltecoup̩ Рuiterst ongewenst, want mensen afluisteren is juist mijn favoriete treinhobby. Bij Utrecht kon ik verplaatsen en trof ik een plek waarbij ik bovendien vooruit kon kijken. Althans, dat dacht ik, want na Utrecht vertrok de trein helaas in tegenovergestelde richting.
In elk geval: de reis was dubbel en dwars de moeite waard want eenmaal in CODA stond ik al na één illustratie hardop te lachen. Ik was bij de tentoonstelling Ensor, de grote maskerade. Illustrator Marije Tolweg exposeerde hier ook tekeningen uit haar boek Springende pinguins en lachende hyena’s. Zo grappig. Boek staat op mijn verlanglijst.
Ook de tentoonstelling Natuurkracht, met sieraden en ander werk geïnspireerd op de natuur, vond ik erg mooi. Ik had het museum voor mezelf, waarschijnlijk/hopelijk vanwege het heerlijke weer. Lekker rustig.
Illustratie Marije Tolweg: Hoe groot en sterk een gorilla ook is, hij durft niet te zwemmen.
Buiten trof ik een immer accurate klok. Handig.
Bij de kinderhoek lag een boek waar leerlingen konden invullen wat ze het leukst vonden van het museum:
“Omdat oma er werkt.”
hahaha
DOEI!!!!!