Massage

Om met deur in huis te vallen: ik boekte een massage.

Mensen die mij kennen vallen nu steil achterover. Omdat ik de kapper al haat, laat staan iemand die je écht aanraakt, ik moet geen gefrunnik aan mijn lijf, ik houd er niet van, bah, ksst.

Maar er zitten hechtingen in mijn borst waardoor ik geen rugspieroefeningen mag doen, thuis is er niemand meer en de enige vriendin die af en toe mijn rug onder handen neemt, is op vakantie. Ik had pijn. Zoveel pijn dat de deurpost het niet meer op kon lossen. Er zat echt niks anders op.

Ik maande mezelf l a n g z a a m te fietsen, opdat ik niet bezweet aan zou komen. Dat leek me minder prettig voor de masseuse. Ook de trap liep ik treuzelend naar boven, 3 hoog. Een blonde vrouw in een harembroek deed open. Ik moest mijn schoenen bij de voordeur uittrekken en werd door een woonhuis naar een klein behandelkamertje geloodst waar mij een bedwelmende wierooklucht en Italiaanse operamuziek tegemoet kwamen. Het was er bloedheet. Het zweet stond me alsnog op de rug.

Een half uur durende massage volgde. Lang hoor! Het leek me best zwaar werk. Behalve de spier waar ik last van had, ontdekten we nog veel meer vastzittende spieren. De masseuse kon mijn pijn wel verklaren; een combinatie van bouw (ik ben een beetje scheef), en werkhouding. Eerlijk is eerlijk, ze deed het goed, en aan het eind van de sessie voelde ik me een stuk soepeler. Hopelijk houdt dat gevoel nog even aan.