Marathondag!
Martijn deed mee (nee, niet de mijne. Andere Martijn.) dus wij gingen hem even toeschreeuwen op de Westblaak. Op bijna 30 km huppelde hij nog vrolijk voorbij… dat zou wel goed komen, met een supermooie tijd. Zo knap!
Wij besloten door te lopen naar de Kunsthal, zonder te weten welke tentoonstellingen er eigenlijk waren. Ook wel eens leuk om je te laten verrassen.
Er bleek een tentoonstelling van Calder &Co waar Martijn (wel de mijne) niks aan vond, en een fototentoonstelling waar ik niks aan vond.
Én de tentoonstelling van Job, Joris en Marieke, die echt fan-tas-tisch was. Ik heb hardop staan lachen bij een bizar bloederige animatie en heb ademloos zitten kijken naar een 3D productie. Het meest onder de indruk was ik van de animatie Otto. De hoofdpersoon is onzichtbaar, er wordt niet in gesproken, maar het verhaal is meteen duidelijk en raakt de juiste snaar. Heel bewonderenswaardig.
de eerste foto lijken net poten van een of ander dier!
Eigenlijk juist leuk om je te laten verrassen. En wat knap van Martijn (niet je jouwe), zeg! Petje af!