Lummeldagen

Deze week was ik vrij en had ik bijna geen plannen of afspraken. Ik kon heerlijk rommelen thuis. Hania Rani, Joep Beving of good old Tori Amos aan, kopje thee, ik kwam helemaal bij. Elke dag diende zich vanzelf een mini missie aan.

Het eerste ik ondernam, was het verven van mijn wenkbrauwen. De afgelopen 43 jaar had ik nooit echt stilgestaan bij de optie, maar toevallig werd ik van twee kanten tegelijk op het idee gebracht. Spannend! En wie de haarverfvlekken in mijn nek en op mijn oren wel eens gezien heeft, weet dat die spanning wel terecht is. Ik ben slordig met dat soort dingen. Niet handig als het om wenkbrauwen gaat. Dus ik deed ontzettend voorzichtig en liet de verf maar kort intrekken.

VOOR

NA

Eigenlijk hartstikke tevreden met het resultaat! Volgende keer kan ik het nog iets dikker erop doen, of iets langer laten intrekken, maar ik zie zeker verbetering.

Dit jaar verwende ik mezelf met veel zomerfruit voor in de yoghurt of als salade.

Voor het eerst in lange tijd was ik weer eens in de bieb om romans te lenen. Door het jaar heen kwam ik niet verder dan af en toe een tijdschrift, of anders boeken of artikelen voor de studie. Ik leende o.a. De bibliotheek van Parijs van Janet Skeslien Charles.

Meer boeken scoorde ik voor een prikkie bij de kringloop. Heel eerlijk: de laatste keer dat ik bij de kringloop was, was ik op zoek naar een kastje voor mijn minibieb. En die hangt er nu al bijna 15 jaar. Maar bijna alle bloggers die ik volg, schrijven er steeds zo enthousiast over dat ik ook zin kreeg in een bezoekje. Bovendien wil ik eigenlijk mijn Trendhopper eetkamerstoelen gaan vervangen voor 6 of 8 unieke kringloopexemplaren.
Uiteraard vond ik niet één geschikte stoel, maar stuitte ik wel op een vaasje met een geweldige vorm. En ik kocht dus wat boeken.

Thuis ben ik meteen in dit boek gedoken. Het is best dik, maar ik las het in een paar dagen uit. Aanrader!

Ook kocht ik voor 7,50 een zitje met een donkerbruin leren kussen erop. Wat een geweldig ding! Ik zag meteen voor me wat ik ermee wilde doen, maar eerst moest ik het nog thuis zien te krijgen. Loodzwaar onderstel en ik moest er een klein half uur mee op de fiets.
Hm. Het kussen paste op zijn kant wel in de fietstas, maar het houten frame niet natuurlijk.

Ik haakte mijn arm erdoor (daar zit nu een grote blauwe plek) tot ik na een halve minuut een goede ingeving kreeg:

Zo kwam het ding probleemloos thuis. Eerst in de grondlak.

En daarna in de prachtigste kleur Eucalyptus grijs (dat ik groen/blauw noem) geverfd.

Zo blij mee!