Logeren bij Casper


Zo ziet mijn versie van geluk eruit. Ik word zo blij als ik hiernaar kijk!


We mochten een week logeren bij Casper, mits hij genoeg geknuffeld werd. Geen probleem! Overdag werkten wij in het gezellige kantoor-aan-tafel, eind van de middag nog even in de zon op het bankje in de voortuin en ‘s avonds dirigeerde Casper ons naar de bank. Dan lag hij uren op schoot te spinnen en te slapen.


Aaah…kijk nou wat een leukerds!
Een brutale kauw pikte de jonkies in de vacht. Waarom deed hij dat? Leek heel gemeen, maar hij was bezig met het verzamelen van zacht materiaal voor zijn nestje. Mooie reminder dat elk verhaal meerdere kanten heeft.

In het weekend en op Koningsdag maakten we lange wandelingen. Bij het wandelen stuiten we tegenwoordig erg vaak op afgesloten paden. Vanwege broedseizoen, vanwege werkzaamheden of vanwege corona. Ditmaal liep er een pad langs huizen dat volgens een bord ‘te smal’ was voor recreanten in coronatijd. Toegang alleen voor bewoners. Pfff. Lag midden in de polder, aldus dit stadsmens.

Hier kreeg ik ook de kriebels van.

Eerste ijsje van het seizoen:

En ook eerste terrasje van het seizoen! Ja, we zaten meteen de 28e op het terras. Niks gereserveerd, we besloten spontaan te gaan en bemachtigden zomaar een plaatsje in de zon.

En verder spaarde ik EINDELIJK alle weetjes van de Ommetjes app bij elkaar.

Mooi, gelijk account verwijderd. Stond al weken bovenaan in de collegacompetitie. Collega die tweede in de ranglijst stond, appte me al waarom ik haar motivatie om zeep geholpen had, haha. Bovenaan staan is lastiger dan iemand op de hielen zitten. Ik snap dat.

2 Replies to “Logeren bij Casper”

  1. Wat heb je er weer een heerlijk verhaal van gemaakt Mara. En wat een scheetjes die geitjes. De mieren wat minder. Haha.
    Je zult Casper vast alweer missen. Maar weer leuke herinneringen erbij gekregen ?

  2. graag logeren maar zonder CASPER, ben allergisch voor katten!!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *