Ik heb vannacht geen oog dicht gedaan. Oorzaak: twee harige logés, die me met verschillende tactieken wakker hielden. Tikkertje door het huis, lekker wroeten in de kattenbak en klauteren over de verwarming vinden de nachtbrakertjes wel leuk. Ook de fluitende vogeltjes werden met luid enthousiasme onthaald. De kat die normaal gesproken stil is, kwam nu steeds hard mauwend de slaapkamer in en de kat die je altijd de oren van het hoofd kletst, zweeg vannacht in alle talen. Dat vond ik al enigszins verontrustend. Maar het meest lag ik nog wakker van het gepieker over stikgevaar in de stoffige verstopplek onder het bed, over giftige plantenblaadjes en over losliggende bedrading waar mijn vriendjes in verstrikt zouden kunnen raken. De twee hazenslaapjes tussendoor heb ik besteed aan dromen over kuchende(!) en zieke katten.
Kortom, we moeten nog even aan elkaar wennen. Maar ik verheug me op een herkansing vannacht.
Hoi lieve Mara!
We moeten nog een beetje wennen, maar we vinden het wel hartstikke gezellig bij je. Hopelijk durven we snel ‘s nachts lekker tegen je aan te kruipen, maar bij fluitende vogels kunnen we ons echt niet inhouden hoor. Dat kun je katjes echt niet kwalijk nemen..
We gaan nu weer even naar vogeltjes mauwen, een beetje op ontdekkingsreis en in de zon liggen. Tot straks!