Jullie input gevraagd!
Is subtiel nooit duidelijk?
Deze vraag kwam bij mij op toen een klasgenoot mijn afstudeerspeech voorlas.
HUH, ben ik al afgestudeerd? Nee, zo hard gaat dat niet, ik ben net een week of drie bezig, nog twee jaar te gaan 🙂
Maar als opdracht moesten we een afstudeerspeech schrijven voor een klasgenoot, om inzicht te krijgen in zijn of haar project.
Ik kreeg een prachtige speech en de opdracht was dubbel en dwars geslaagd omdat er één specifiek zinnetje maar blijft rondzingen in mijn hoofd:
…heeft een perfecte balans gevonden tussen subtiel en duidelijk…
In deze speechzin lijken de twee tegenpolen. Is dat zo? Is subtiel het tegenovergestelde van duidelijk?
Nou hou ik enorm van subtiel.
En ik hou zo mogelijk nog meer van duidelijk.
Dus eigenlijk wil ik geen balans vinden tussen de twee, maar een combinatie maken van beide. Kan dat? Kan iets zowel subtiel als duidelijk zijn? En zo ja, heb je daar een voorbeeld van?
Ik ben heel erg benieuwd. Alle gedachten zijn welkom.
Ja kan ongetwijfeld. Maar als je me nu om voorbeelden gaan vragen… ? (Misschien kom ik daar binnenkort nog op terug, ‘t is vast iets dat rond 3 uur ‘s nachts tot me komt ?)
Ik vind het een mooi compliment. Zeker omdat subtiel en duidelijk ook gedeeltelijk afhangen van diegene voor wie het bedoeld is.
Sommige mensen hebben duidelijke taal nodig en anderen denken dat er subtiele boodschappen verweven zitten in de meest banale zinnen.
En combinatie van beide? Zou dat de zaak niet hopeloos verwarrend maken?
Ja, kan zeker.
Al is natuurlijk beetje de vraag wat precies subtiel is. Ik ben vrij rechttoe rechtaan (joh, haha).
Maar als iemand tandpasta bij zijn mondhoek heeft zitten of bijv een lipje van een broek hangt eruit geef ik dit fluisterend door. Niemand die het hoort. Geregeld veeg ik even op de plek in mijn eigen gezicht en zeg dan dat zij/hij dat ook even moet doen.
Heb je hier wat aan?
Ik denk dat ‘een balans’ tussen twee tegenpolen juist is wat jij zegt: een combinatie van beide. Zoals in de mooie voorbeelden van Anke: als je zoiets subtiel én duidelijk kunt zeggen, heb je dus een juiste balans gevonden, oftewel die twee tegenpolen gecombineerd! Je komt op het midden van de lijn uit: een beetje van subtiel en een beetje van duidelijk.
Moeilijke situatie, subtiel werkt sowieso niet bij kinderen daar is duidelijkheid het beste.
Subtiel iets duidelijk kunnen maken, dus. Dan doe je het goed. Want als je het te duidelijk doet ben je niet subtiel. En vice versa. Maar een voorbeeld heb ik ook even niet paraat.
Subtiel is vriendelijk. Duidelijkheid kan daarentegen zowel bot als vriendelijk zijn, dus er is wel echt een middenweg.
Je kan bijvoorbeeld iets heel bot afwijzen. Maar je kan ook vriendelijk bedanken voor het aanbod. Allebei is duidelijk, maar het verschil is groot.