Ik ben er nog hoor

Ben de afgelopen tijd helemaal opgeslokt door mijn nieuwe baan. Man, wat kost dat veel energie in het begin! Dwalen door gebouwen, kennismaken met weet ik hoeveel nieuwe collega’s en dan nog geen fractie hebben ontmoet, uitzoeken welke taken nou precies bij mij horen en welke niet.

Het leukste van afgelopen maand vond ik de drie meeloopmomenten met verschillende collega’s van Stadsbeheer. Ik ging mee op pad met een duo Handhavers, met een boswachter en met de mannen van Inzameling. Superleuk en ontzettend leerzaam! Ik maakte in die uren bijzondere dingen mee. Zo maakte ik een praatje met verschillende daklozen die onder een brug ‘woonden’, ik schreef een bon uit voor een fout geparkeerde auto en leerde over drugsdumpings. De boswachter vertelde me van alles over eetbaar daslook, bomen die wel of niet konden worden gekapt en we raapten ganzeneieren in het kader van nestbeheer. Met Inzameling leegde ik de ondergrondse container in mijn eigen straat, leefde ik me uit met grofvuil en bezocht ik het meeuwenparadijs De Stort.
En o ja, ook nog even tanken voor het bedrag van een breedbeeldtelevisie…

Ondertussen had ik eerst een verstopping en daarna lekkage in de afvoerbuizen van mijn gootsteen in de keuken. Met dit soort dingen weet ik me nooit zo goed raad. Omdat ik zelf geen klusser ben en ook beslist geen inzicht heb, moet ik hulp van anderen inschakelen. Met als gevolg honderd verschillende adviezen waarmee ik naar de bouwmarkt moet. Die uiteindelijk niet heeft wat ik zoek, maar nog wel een andere tip geeft, etc. Het dreigde een uitzichtloze situatie te worden. Totdat ik aarzelend ergens op een schimmig industrieterrein een piepklein kantoortje binnendrentelde, de rooklucht direct mijn porieën vulde en twee grote honden mijn kruis besnuffelden. Toen wist ik: hier werken echte vakmannen! Aan de hand van mijn foto’s schatte de kantoorman in wat er moest gebeuren en bracht mij persoonlijk naar held Ed, die zeker een half uur de tijd nam om de juiste onderdelen voor me op te sporen en mij duidelijke instructies meegaf. Superfijn! Ik heb nu echt goede hoop op een goede afloop.
Update: het is gelukt!!! Zo blij mee!

Afgelopen week was dit mijn kantoor:

Mijn toetsenbord bleek ook een ideale hangplek 🙂 Niet reuze handig, wel heel erg gezellig. Vooral ‘s avonds met een spinnend of slapend beestje op schoot. Heerlijk!

Ehm. Hoe is dit gebeurd??

Het pak zelf was helemaal bevroren. Kwam niet meer goed met de chocomel na ontdooien.

5 Replies to “Ik ben er nog hoor”

  1. Intensief altijd een nieuwe baan. Maar het klinkt leuk! En hahaha! Dat pak chocomel is wel heel bijzonder.

  2. ja, een nieuwe baan kost energie en je hebt ook een handige Pa!
    Nog veel succes en die kat hoeft van mij niet, ik ben geen poezen liefhebber!

  3. Wat leuk dat wij even mogen meelopen met je nieuwe werk. Heerlijk afwisselend!
    En een kantoorkat of een logé thuis?
    Zonde van de chocomel, maar je kunt wel zeggen dat jij een pak kunt laten zweven :-). Haha

  4. Wat een mooie baan heb je! Heel veelzijdig volgens mij! En wat grappig van die chocolademelk. Wel balen, dat je hem daarna niet meer kon drinken.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *