Terwijl ik stond te douchen viel mijn oog op zo’n gifgroene sprinkhaan, die aan de binnenkant van de lichtkoepel zat. Hoe komt dat beest daar nou?
Ik moest hem natuurlijk redden.
Na het douchen zette ik daarom, tegen het advies van de BAM in, de koepel open. Kon hij weghupsen, terug de natuur in. Alleen het diertje hupste niet. Het kroop heel langzaam van het open raam weg, verder de badkamer in.
Dan maar de ladder. Na wat bemoedigende woorden sprong het beestje mijn hand op en bracht ik hem buiten. Het vlijtig liesje werd pertinent geweigerd, maar de sprinkhaan vond een fijn plekje in de hortensia.
Sssst- volgens mij gaat daar een tomaat rood worden!