Even inkomen

Even wennen, die vakantie.

Als we zondagochtend weg willen rijden, ontdek ik krassen over mijn beide autodeuren aan bijrijderskant. Daar heeft iemand flink tegenaan gezeten en geen briefje voor achtergelaten. No way dat degene het niet gemerkt heeft… jammer. Zou ik hiervoor verzekerd zijn? Ik kan dit nu niet uitzoeken en moet het dus twee weken uit mijn hoofd zetten. Lastig.

De autorit gaat vlot. Ergens moet ik keihard op de rem trappen, maar dit is toch niet de staart van een file. Een plensbui. We liggen eigenlijk prima op schema. Ik rijd 2 uur, dan Martijn 2 uur, lunch, ik weer 2 uur en Martijn tot slot nog een klein uurtje. Alleen dat laatste uurtje worden er ook 2 want Berlijn is vanwege een demonstratie hermetisch afgesloten. Omleiding na omleiding volgt, we rijden kriskras dwars door de stad, langs het Hauptbahnhof, over Unter den Linden naar Alexanderplatz. Het hoost!

In het hotel word ik gevraagd nog even af te rekenen want mijn betaling was mislukt. Ja, da-ag, hoezo weet ik dat dat niet? Ik heb gewoon een reservering met betaalbewijs dus mag ik dat eerst even controleren en dan bij uitchecken eventueel nog betalen als blijkt dat ik inderdaad nog niet eerder betaald had? Nee, helaas, het bedrag moet van tevoren worden voldaan. Eenmaal op de kamer check ik mijn afschrijvingen en inderdaad, het bedrag was er nooit afgehaald. Wat raar dat ik daar dan geen melding van heb gekregen?? De kamer is zo krap dat onze tassen het ‘pad’ van bed naar deur blokkeren. Ik moet echt even douchen en reorganiseren. Een föhn gaan lenen voor 10 euro borg. Uitvinden dat ik niet verzekerd ben voor de krassen.

Als we willen gaan eten, giet het behoorlijk. We duiken daarom maar een vegan burgertent in, niet per se sfeervol maar wel grappig, met uitzicht op de Fernsehturm en als het stopt met regenen een regenboog. Na de burger met patat en limonade drinken we nog wijntje/biertje op een ander terras. Vroeg in bed, we drukken op reset dan gaan we morgen écht aan de vakantie beginnen.