Eurovisueel spektakel

Een soort oudejaarsavond, dat was het Songfestival vroeger. Opblijven totdat je omviel. Engeland of Ierland won, want dat waren de enige landen die in een taal zongen die iederéén begreep. Lekker overzichtelijk. Eigenlijk was de lol er al sinds mijn twaalfde helemaal vanaf en keek ik nooit meer echt. De Nederlandse inzendingen waren ook altijd dramatisch. Soms, als ik in het liedje geloofde de laatste jaren, keek ik met een half oog.

Dit jaar is de Nederlandse inzending als vanouds kansloos, maar het is in Ahoy… dat is toch best iets om trots op te zijn! Een Nederlandse productie. Er is zelfs een set van Afrojack opgenomen hier op de Hef.

Het logo van dit jaar is gemaakt door het bureau CLEVERFRANKE en heeft een mooi achtergrondverhaal. Het beeldmerk lijkt op een feestelijk vuurwerk, maar het zijn eigenlijk de posities van alle hoofdsteden van de deelnemende landen ten opzichte van Rotterdam als centrum. De steden zijn met elkaar verbonden door twee kleuren uit de vlag van het betreffende land. Tof dat de banen uit het logo overal in terugkomen, vaak ook geanimeerd.

Dan de postcards, dat zijn de video’s voorafgaand aan de liedjes om de artiesten aan te kondigen. Waar wij geen weet van hebben, is dat verschillende partijen hun concept moeten pitchen voordat iemand de opdracht voor de klus binnensleept. Criteria: passend bij het over-all concept Open Up, een kennismaking met Nederland als gastland en een introductie van de deelnemers. En o ja, die deelnemers kunnen niet daadwerkelijk aanwezig zijn voor het opnemen van de clips… Succes!
Pitchwinnaar idtv laat in de postcards een tiny house door Nederland reizen. Het open huisje is steeds helemaal anders ingericht met persoonlijke attributen passend bij de artiest. Er is ook geprobeerd te zoeken naar een link tussen de artiest en de locatie in Nederland. De artiesten zijn er als hologrammen in verwerkt. Ook in de postcards komen de vlaggenbanen terug. Ik hou van een totaalconcept waarbij alles klopt.

De decors zijn natuurlijk ook prachtig. Ik kijk mijn ogen uit.

Alleen jammer van de muziek.