De kraan is weg.
De hijskraan waar ik maandenlang op uitkeek, is opeens weg. Dat ziet er kaal uit.
Maar mijn balkon is weer mooi bedekt. Met houten vlondertegels. Het wiebelt nog her en der maar ik ben er tevreden mee.
Ik heb echt álle kleuren kleding. De complete regenboog. En ik denk ook altijd dat ik alles door elkaar draag. Maar bij het ophangen van de was blijkt iedere keer dat ik toch een soort fases heb. Grappig.
De fietser waar ik naast parkeerde bij de Jumbo zit in zijn chocomelfase. Altijd handig voor onderweg, zo’n pak op je bagagedrager.
Ik kocht nog steeds geen wit goud, maar wel robijnrood. Crumblen maar!