Dwaalspoor

Parkeren zal ingewikkeld worden en ik hou niet van de bus, dus ik heb bedacht dat ik op de fiets ga. Geen idee hoe ver het fietsen is, dus al een uur van tevoren trek ik de deur achter me dicht. Eenmaal buiten vind ik het toch best fris en straks zal ik in het donker terug moeten, dwars door Zuid, niet zo fijn. Mijn stoute schoenen en ik stappen de auto in. Ik ben nu veel te vroeg natuurlijk, dus op mijn gemak kijk ik voor de zoveelste keer in mijn stratenboek. De route kan niet missen: eerst een bekend stuk en dan alleen maar rechtdoor. Dan kom ik er vanzelf langs. Niet afslaan moet toch lukken.
Zodra ik uit het bekende stuk rijd, wil ik voor alle zekerheid de straatnaam checken. Natuurlijk kom ik een hele tijd geen bord tegen. En dan flitst opeens een straatnaam voorbij die me niet bekend voorkomt. Geen paniek, denk ik, even de auto aan de kant en rustig nakijken of ik verkeerd zit. Tijd zat!
Ik blijk inderdaad onbewust te zijn afgeslagen. Huh?! Nou ja, dan even omkeren. Dat mag niet. Volgende? Ook niet. Vluchtig werp ik een blik op het opengeklapte stratenboek naast me. Waar ben ik nu in godsnaam? Hier al?!
Okee, plan gewijzigd. Blijven ademen. Dan blijf ik op de grote straat, ik heb nog wel tijd om een groter rondje te rijden en dan ga ik aan het eind hiervan linksaf. Weer mag dit niet. Nu ga ik toch, anders zit ik straks in Limburg.
Deze straat uitrijden en dan naar rechts. Of wacht, nee! Dat kan niet, deze weg gaat boven de beoogde weg langs en kruist hem niet. Grrrr.
Ik schiet een zijstraat in. Waar ben ik nu? Mijn stratenboek klopt niet, deze straat loopt dood. Keren dan maar. Pff, wat krap. Ik neem een kruip-door-sluip-door-pad en opeens bevind ik me weer op een weg met stoplichten. Welke dan? Ik kan het niet zo gauw vinden op de kaart. Dat heeft dus geen zin, ik zal weer moeten stoppen. Uiteindelijk zie ik waar ik ben, maar welke richting ik opkijk is me nog steeds een raadsel. Ik ben al wel in de buurt. Ik overweeg de auto gewoon te parkeren, zo graag wil ik uitstappen, maar bedenk dan dat ik dit straks lopend nooit meer terug ga vinden. Even doorbijten nog.

Ik kom er. Slechts een kwartier te vroeg, dat is mooi. En parkeren is er nog gratis ook.

De terugweg rijd ik ongeveer drie keer zo snel. Het blijkt inderdaad alleen maar rechtdoor te zijn.