Afgelopen dinsdag was ik op pad met mijn mams. We gingen een dagje naar Düsseldorf.
De ICE deed zijn naam eer aan en pompte vrieskou de coupé in. We zaten aan een tafeltje met een vader en zoontje, die in Bonn nog moesten overstappen maar hun aansluiting al gemist hadden omdat onze trein 10 minuten vertraging had. Ze hadden -misschien onbewust- onze raamplaatsen ingepikt, maar prima, lekker laten zitten.
Eerst naar het Hetjens keramiekmuseum. Leuk museum met heel veel keramiek, geordend naar regio, niet naar chronologie. En een speciale ruimte voor Anke Eilergerhard met een soort Mad Hatters Teaparty, waarbij het servies aan elkaar geplakt was met keramieken slagroomtoefjes. Heel leuk!
Ondertussen spotten we slechts 3 van de 10 Säulenheiligen van Christoph Pöggeler: der Fotograf, die Fremde en die Braut.
Na het museum volgde een lekkere lunch, buiten maar toch overdekt en beschut, want het weer was een beetje onbestendig.
Nog een laatste zonnige plaatje voordat de bui losbarstte.
De plu was mee, maar ja, dan zit je de rest van de dag met zo’n nat gevaarte, dus capuchon op en door!
Zouden we ook op die toren kunnen?
Ja, dat kon! We konden nog net een ritje Rheinturm op en neer doen voordat we met een stokbroodje, wat kaasjes, linzenspread en een flesje wijn terug de trein in doken. Sorry, Duitse scouts, voor ons gekruimel op het gedeelde tafeltje.
Om half tien waren we allebei weer thuis van een gezellige vakantiedag in het buitenland.
Leuk zo met Ma, jammer van het weer, maar ja, je kunt niet alles hebben!
Wat lekker, zo samen op pad. Die toefjes vind ik superknap. Toefjes maken is echt heel moeilijk!