Wat is dat toch met series en films tegenwoordig? Ik zit constant naar een zwart beeldscherm te staren. Alles wordt in het donker gefilmd, lijkt wel. Afleveringen lang nacht. Waarschijnlijk om de kijker mee te nemen in het verhaal maar ondertussen zit ik in een zwart gat te staren of, erger nog, naar mijn eigen hoofd in de weerspiegeling.
Nee, nog niet goed genoeg. Gewoon even die lichtknop indrukken alsjeblieft.
Ook afschuwelijk: series waar de verzadiging helemaal uitgehaald is. The Bridge, Vikings.. goede series waarbij ik afgehaakt ben omdat ik er niet naar kan kijken. Dat grauwe, ik word er helemaal somber van. Zwartwit is helemáál een no go. Als kind al rende ik gillend weg als Swiebertje op tv was. Vond ik doodeng. (Nagezocht: serie 3 werd in 1982 herhaald. Toen was ik 3 jaar.)
Kijk dan wat zonlicht kan doen. Zomaar een bewegend schilderij op het plafond! Reflectie van de sloot acht verdiepingen lager.
ha,ha, gewoon geen series kijken!
Ik ben daar ook geen fan van, al dat donkere… Dat soort series trekken me ook een stuk minder en sla ik dan ook liever over.
En wat mooi die weerspiegeling! Niet gedacht dat je dat van ZO ver nog zo goed zou zien.
Dan zou ik heel gauw Firefly Lane gaan kijken. Een heerlijke serie.
Ahhh, de weerspiegeling van water! Dat vind ik zo mooi! Verder zijn die donkere kleuren op tv me nog niet echt opgevallen. Ik kijk ook niet zoveel tv dus misschien komt het daardoor.
Oh, ik heb ook zo’n hekel aan series waarin ik ‘niets kan zien’ omdat het zo donker is. En inderdaad, het stomst is het wel als het zo donker is dat je naar jezelf zit te kijken : )
Ik kijk eigenlijk geen series en de meeste films zijn oud dus misschien dat het me over 20 jaar opvalt.