Van het kerstverhaal vind ik het verhaal van de drie wijzen uit het oosten eigenlijk het leukst. Caspar, Melchior en Balthasar heetten de geleerden, die een bijzondere ster aan de hemel zagen staan. De ster moest de geboorte van een wonderkind betekenen en het drietal reisde af naar Bethlehem. Ze brachten goud, wierook en mirre mee voor de baby. Maar wie bracht wat eigenlijk?
Wikipedia weet het.
Caspar, een 20-jarige Aziatische jongeman, schonk wierook. Melchior, een 60-jarige, blanke, Europese grijsaard met een baard, schonk goud en Balthasar, een 40-jarige, bebaarde, zwarte man uit Saba, Ethiopië, schonk mirre.
Dat van die verschillende leeftijden wist ik niet! Een bont gezelschap zo.
zo, ook ik heb weer iets opgestoken, bedankt!!
Drie Koningen leeft niet echt in ons land denk ik.
De 3 wijzen staan zijn dan ook symbool voor het openbare karakter van het geloof in dit goddelijke kind.
Men wilde daarmee duidelijk maken dat, in tegenstelling tot het Joodse geloof, dat alleen was voorbehouden aan Joden, dit geloof openstond en bedoeld was voor heel de wereld. Dus vandaar het bonte gezelschap. Multi-cultureel avant la lettre dus.
Men noemt daarom 3-Koningen (Epifanie) ook wel het feest van de openbaring.
Leuke foto trouwens. De linkse vertoond wel enige gelijkenis met een sneeuwman 😉