Wat konden we fijn knuffelen, he.
Ik verheugde me alweer op een logeerweekje aaien. Op het mauwen zodra ik richting keuken liep. Ik verheugde me op je verontwaardigde blik als het bakje waar je net het laatste voer uit opgeschrokt had, leeg bleek. Leeg!
Ik verheugde me op afstervende ledematen als jij na eindeloos wikken en wegen uiteindelijk in de meest onmogelijke positie op me in slaap viel. Op het geluid van jouw tevreden gespin. Ik verheugde me op je dolle minuut.
Ik verheugde me er zo op.
Och wat verdrietig. Dat wordt echt een gemis.
dit is aan mij niet besteed! Ik ben allergisch voor katten dus voor mij geen oppasvriendje!
Ahhhh, wat verdrietig…
Wat naar. Ik kan me voorstellen dat je je oppasvriendje gaat missen.
Och wat een schatje en wat een mooie foto’s, sterkte!