Er zijn mensen van een product meteen de duurste variant kopen omdat ze ervan uitgaan dat ze daarmee kwaliteit in huis halen. Nou heb ik bij mijn weten geen Zeeuwse roots, maar zuinigheid zit verrassend diep in mijn aard geworteld, ook al is dat niet nodig.
Ik begin standaard bij het allergoedkoopste item en als dat niet bevalt, ga ik een treetje hoger. Heel veel goedkope dingen zijn namelijk echt prima en waarom zou je voor een merknaam dan meer betalen?
Voor producten die snel op gaan, werkt dit systeem prima. Ik ontdekte redelijk vlot dat alle vuilniszakken scheuren behalve die van KOMO. En dan permitteer ik me ook nog de trekbandvariant want die witte frutselstrips werken mij op de zenuwen.
Voor dingen die nauwelijks op gaan of niet kapot te krijgen zijn, is het een ander verhaal. Vaak leef ik in onwetendheid om na jaren bij een ander te ervaren dat de kwaliteit van een bepaald product echt een STUK beter kan.
“Wat zit je nou te tobben?” zegt Martijn als ik weer eens jubelend in zijn huis sta te strijken. De hoes blijft hier gewoon óp de plank liggen en kleren zijn na één haal al spiegelglad.
Ook zijn kaasschaaf is een genot! Schaaft daadwerkelijk plakjes, terwijl de mijne er bonkig op los hakt. Ik vond dat ik een nieuwe nodig had en kocht er een die er scherp uitzag en niet al te duur was.
FOUT!! Ook deze schaaft voor geen meter. Maar ja, nou doe ik het er maar weer even mee. Ik heb nog steeds principiële bezwaren tegen weggooien.
Nog meer? Een maatbekertje met volstrekt onleesbare maataanduiding.
En maar turen…
En deze luchtverfrissers zijn erbarmelijk. Je moet met je volle gewicht in het knopje knijpen om er iets van een waasje uit te krijgen.
Welke tobproducten heb jij in huis?
