De heide staat in bloei. Vast niet speciaal voor mijn verjaardag, maar zo voelt het altijd wel.
Bestemming van dit zonovergoten weekend is de Kalmthoutse heide.
We lopen de routes Haas en Mier.
Het landschap is zo prachtig. En stralend weer. Ik loop het hele weekend te stuiteren van geluk.
Dit!
Wow.
Ook nog kikkers.
We eten onze boterhammen op een kleedje onder een boom.
Mierenperspectief.
En wie ligt er weer te tukken?
Tegen het eind van de route drinken we een koude cola op het terras. Op naar het hotel!
De kamer is van een ongekende lelijkheid. Hoewel, ongekend… zo zien hotelkamers er eigenlijk best vaak uit.
Om het licht aan te krijgen, moet je hetzelfde pasje gebruiken als waarmee je de hotelkamerdeur openmaakt. Maar: het Sanquinpasje doet het ook!
Coole gast. En nee, de Aperol Spritz doet daar niets aan af 😉
We eten op het terras van De Teerkamer in Bergen op Zoom. Let op de weerspiegeling in het linker wijnglas. We zitten op een leuk pleintje. Wat vreemd is: blijkbaar krijg je hier als je auto chic genoeg is (cabrio/ SUV) vergunning om dwars over het plein te rijden en er te parkeren.
Dag twee. Slecht geslapen. Geeft niet. Ik heb heb er nog even veel zin in.
Het is zo mogelijk nóg warmer dan en even mooi als gisteren.
Een stokoud echtpaar komt ons hand in hand tegemoet. We moeten over een afzetting van schrikdraad. Er staat een trapje, maar voor het hoogbejaarde stel is dat wel een gehannes. Ze wachten tot wij er overheen geklommen zijn, zodat ze alle rust hebben om elkaar er overheen te helpen. Zo lief. Martijn belooft mij over het hek te dragen als het me later niet meer lukt. Fijn! Maar ook een rolstoel met schietstoel-functie is een optie.
We lopen Rups, Duin, een extra lusje, Lama (OK, Hertje) en Schaap.
Af en toe roept iemand: “Ik zie een schaap!” duidend op een routepaaltje van de route Schaap.
Opeens roept Martijn: “Ik zie een lijk!”
Ehm, ja… ik ook.
Nog wat mooie plaatjes:
