Arm kind

Het Trosprogramma Ik vertrek vertelt het verhaal van een Rotterdams gezin dat in Oostenrijk een hotel/bar opent. Het echtpaar is uit de categorie Bep en Henk en doet uitspraken als: “met die mensen lik ik mijn hol af” en “je ken het toch nooit beter doen als een Oostenrijker.”
Het pand dat ze in eerste instantie gekocht hadden, bracht veel ellende. Er was vaak geen warm water en de energierekeningen bleken torenhoog. Maar uiteindelijk bracht de dochter de echte aanleiding tot verhuizen. Door de afgelegen locatie bovenop een berg konden er geen andere kinderen komen spelen en moest zij haar dagen alleen doorbrengen. Nou had ze in Nederland ook al weinig vrienden gehad, vertelde ze dapper, dus ze was het wel gewend om in haar eentje te spelen.
Pa en ma vonden het echter reden genoeg om hun boeltje te pakken en naar een toegankelijker gebied te verhuizen.
“Ja”, zei Henk, “het arme kind kwijlde er helemaal weg!”